12 Mayıs 2010 Çarşamba

Karanlık

karanlık
zifiri karanlık etraf
bir tüneldeyim
boynuma kadar çamura batmışım
kollarım bile çamurun içinde
hareket ettirmem batmama sebep sadece.

ne bir ışık ne bir ses
sağa dön, sola dön
korkudan çamur altında atan kalp sesini duy,
nefesini duy.

öleceğim belli.

insan bu halde bile bir mucize bekler mi?
ya da tekrar yaşayacağına dair bir delil?

ben bekliyorum o mucizeyi
çekip çıkarsın içimdeki karanlıktan beni...