25 Mart 2009 Çarşamba

Ben nerdeyim diye diye sınıra geldim...


İşteki huzur insanın tüm hayatını çok etkiliyor.Huzursuz ya da mutsuzsanız bu durum özel hayatınızda zaman zaman vermek istemediğiniz tepkiler vermenize, gereksiz agresiflikler sergilemenize sebep olabiliyor.

Önceki dönemlerde blogda bir anket yapmıştım.Şimdi net sonuçları tam hatırlamasam da oy kullananların büyük bir çoğunluğu "başka bir iş bulsam hemen giderim" şıkkını işaretlemişti.

Ülkenin durumundan ve eğitimdeki yanlışlıktan olsa gerek ya insanlar okuduklarıyla alakasız işlerde çalışıyor ya da çalıştıkları işlerde tatmin olmuyorlar.Şu da bir gerçek ki okuduklarımız zaten iş hayatında çoğu zaman işe yaramıyor.

Mütercim tercümanlık okuyan ben iş hayatına hiç okumadığım, konuyla ilgili fikrimin bile olmadığı "satış"pozisyonu ile başladım. Güleryüzlü olmam ve insanlarla diyoloğumun başarılı olması sebebi ile "bu satışçı olur" dediler. Aslında ne tercüman olmak istedim ne de satışçı.
Ne olmak istediğimi hala tam olarak kafamda oturtamadığım bir yerdeyim.

Pazarlama güzel geliyor bi ara, işe alım tam bana göre diyorum zaman zaman, reklam sektörümü işte tam olmam gereken yer diye diye bunalma notasına gelmiş durumdayım.

Şuan olduğum yerde mutlu muyum?

Satış yaparsam evet ama o ay yapamazsam hayır,tam bir bunalım ve buhran yaşıyorum.

Diğer ülkelerdeki gibi çocukları ufak yaşlarda istedikleri işe yönlendirme olaylarının bizim ülkeye uğrama olasılığının olmadığı düşünülecek olursa herkesin mutlu olucağı işi yapmasını dilerim.

Bu yazı bir iş başvurusu çağrısı değildir :)Sadece dertleşmek istedim kendimle hepsi bu...