Aşka dair tüm umudunuzu kaybettiğiniz anda karşınıza tüm düşünce yapınızı yerle bir eden biri çıkıyorsa çok şanslısınız demektir.Böyle bir dönemde karşıma çıkan "Huzur" tekrar gözlerimin parlamasına, göğüs kafesimde kelebeklerin uçuşmasına sebep oldu.
Huzur bir süre yok.Tatilde...Zor bir ayrılıkla onu dün gece uğurladım...Günlerce "Sende gel" diye çok ısrar etmesine rağmen onunla gidemedim.
O giderken ikimizin de acı çekiyo olması "Nasıl nefes alıcam sensiz"dememiz, içimizin titremesi...Bunların hepsi aşkın belirtisi ve ben bu yaşta sokaklarda liseliler gibi dolaşmaktan, bir saniye bile ona dokunmadan duramamaktan,normalde belki güleceğim aşk laflarını duymaktan ve sölemekten inanılmaz mutluyum.
Ona değilde başka tarafa baktığım zaman bana bak anlamında elimin sıkılması ya da baktığım tarafa hemen dönülüp bakılması yüzümü her zaman güldürücek sanırım.
Kızların bazı kriterleri olur genelde.İşte sevgilim şöle olsun böle olsun diye bi liste yaparlar, bazen o liste uzarda uzar. Yakışıklı olsun, hemen arkasından parası olsun gelir, kariyerli olsun, saygılı olsun, romatikte olsun ama abartmasın, ay askerliğini yapmış olsun bekleyemem ben asker masker, ilgili olsun vs vs. Bu kadarını bulan kimse olmadı sanırım henüz:)))Bulan olursa da lütfen onu kaçırmayın, ne derse yapın, türünün tek örneği olarak o hayatta kaldığı içinde ona karşı nazik olun.
Ben şuan kendime göre nazik olmam gereken birşeye sahibim, onu yaşıyorum.Daha çok yeni olmasına rağmen bundan sonraki tüm hayatımda varolacakmış hissini bana nasıl yaşatıyor bilmiyorum ama ben bu liseli halimden çok memnunum ve vazgeçmek istemiyorum:))
